Muzeum Pamiątek po Janie Matejce – „Koryznówka” w Nowym Wiśniczu

Wiśnicz, istniejący już w XIII w., zawdzięcza swój rozkwit rodzinie Lubomirskich. Wojewoda krakowski Stanisław Lubomirski uzyskał prawa miejskie dla Nowego Wiśnicza (1616) i ufundował ważne miejskie budowle: kościół, klasztor Karmelitów bosych oraz ratusz. Drewniana zabudowa wiśnickiego rynku spłonęła w pożarze w 1863 r., lecz jej widoki zachowały się na rysunkach Jana Matejki.

W jednym z domów przy rynku, nazywanym pańskim, w połowie XIX w. zamieszkiwała rodzina Serafińskich: Leonard, prawnik i zarządca dóbr wiśnickich, z żoną Joanną z Giebułtowskich. Bywał u nich jako uczeń Szkoły Sztuk Pięknych Jan Matejko, który przyjaźnił się z mieszkającymi w Krakowie braćmi Stanisławem i Stefanem Giebułtowskimi. Najmłodszą z Giebułtowskich była Teodora, późniejsza żona artysty. Po pożarze Wiśnicza Serafińscy przeprowadzili się do Bochni, a w Wiśniczu zakupili grunty leżące pomiędzy zamkiem a dawnym klasztorem karmelickim. Zbudowali tutaj ok. 1864 r. niewielki, drewniany dom z ganeczkiem, nazywany Koryznówką. Przez kolejne lata spędzali tutaj wakacje Serafińscy i Matejkowie.

W latach 50. XX w. rodzina Serafińskich zaczęła udostępniać dom zwiedzającym. Gruntowny remont dworku przeprowadzono w latach 1975-1980, a w 1981 r. nastąpiło otwarcie dworku jako biograficznego Muzeum Pamiątek po Janie Matejce, pod patronatem Muzeum Okręgowego w Tarnowie.

Dworek na Koryznówce jest drewnianym, parterowym budynkiem wzniesionym w konstrukcji zrębowej, o ścianach szalowanych deskami. Przykrywa go czterospadowy, gontowy dach. Wejście akcentuje otwarty ganeczek, wsparty na drewnianych słupach z trójkątnym szczytem. Układ wnętrz jest dwutraktowy: frontowy trakt mieści pokoje przeznaczone do zwiedzania, część od strony ogrodu pełni rolę prywatnego mieszkania gospodarzy.

Na prawo od wejścia mieści się salonik, urządzony meblami z połowy XIX w. Jest tutaj wiedeński fortepian, na którym grywał Matejko; na ścianach wiszą portrety i rysunki artysty oraz zdjęcia rodziny. Po drugiej stronie sieni znajduje się gabinet Stanisławy Serafińskiej, autorki wspomnień o malarzu. Stanisława była córką Joanny i Leonarda; jako małą dziewczynkę, a później dorastającą pannę, często malował ją wuj Matejko. Była osobą oczytaną, interesowała się sztuką, wiele podróżowała. O jej zamiłowaniach świadczy choćby biblioteczka, którą możemy zobaczyć w gabinecie, gdzie pod koniec życia spisywała swe wspomnienia.

Tekst: B. Sanocka (2008)

Licencja CC-BY-SA 3.0

Muzeum Pamiątek po Janie Matejce – „Koryznówka” w Nowym Wiśniczu

Informacje praktyczne

Dostępność:

dostępny

Dane teleadresowe:

adres: Stary Wiśnicz 278, Nowy Wiśnicz

gmina: Nowy Wiśnicz

powiat: bocheński

GPS: N: 49° 54' 54",  E: 20° 28' 16"

gospodarz: Muzeum Okręgowe w Tarnowie

www: http://www.muzeum.tarnow.pl/oddzialy.php?id=8

e-mail: [email protected]

telefon: 14 612 83 47

Obiekty w pobliżu:

MAŁOPOLSKI INSTYTUT KULTURY W KRAKOWIE, ul. 28 lipca 1943 17c, 30-233 Kraków, tel.: +48 12 422 18 84, 631 30 70, 631 31 75, NIP: 675 000 44 88 | Projekt i wykonanie | Polityka prywatności