Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 roku, z którego klasztor już się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 roku, a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 roku.

MUZEUM IM. STANISŁAWA FISCHERA W BOCHNI, fot. M. Klag 9MIK, 2001) CC BY SA 3.0

Muzeum zostało założone w 1959 roku przez Stanisława Fischera (1879–1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 roku jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 roku przez samorząd miasta Bochni.

W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX wieku trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, między innymi Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.

Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII–XX wiek) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu między innymi prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.

Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.

Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.

W Muzeum w latach 2013–2014 przeprowadzono modernizację zabytkowego budynku. W wyniku renowacji Muzeum zyskało nową przestrzeń wystawienniczą – galerię Strych Muzealny, w której prezentowane są wystawy czasowe i odbywają się popularne bocheńskie Spotkania Czwartkowe (organizowane od 1983 roku). W trakcie adaptacji muzealnego strychu wyeksponowano także zabytkową więźbę dachową z przełomu XVIII i XIX wieku – cenny zabytek dawnego ciesielstwa.

Tekst: B. Sanocka (2008), aktualizacja: P. Kasprzycka (2017)

Licencja CC-BY-SA 3.0