• O DNIACH DZIEDZICTWA
  • ZABYTKI
  • KSIĄŻKI
  • WOLONTARIAT
  • KONTAKT
  • Edycja 2017
    • Temat
    • Zabytki
    • Program
    • Ważne Informacje
    • Książka
    • Wolontariat
    • Współpraca
    • Zespół
    • O dniach dziedzictwa
    • Edycja 2017
      • Temat
      • Zabytki
      • Program
      • Ważne Informacje
      • Książka
      • Wolontariat
      • Współpraca
      • Zespół
    • ZABYTKI
    • książki
    • wolontariat
    • kontakt

    XII wiek

    Kopalnia soli w Bochni

    Bochnia od początku swego istnienia była związana z solą. Pierwsza historyczna wzmianka, pochodząca z 1198 r., dotyczy uposażenia klasztoru bożogrobców w Miechowie w sól bocheńską. Przywilej lokacyjny nadający Bochni prawo magdeburskie został wydany przez księcia Bolesława Wstydliwego w 1253 r.

    Kościół sióstr Norbertanek w Krakowie

    Przed wiekami obszar dzisiejszej dzielnicy Zwierzyniec i Półwsia Zwierzynieckiego podporządkowany był kapryśnej rzece Wiśle, która nieustannie, to zmieniając bieg koryta, to znów obficie się rozlewając, stwarzała nie lada wyzwanie dla tutejszych mieszkańców. Mnóstwo tu było stawów, bagien i nadbrzeżnych szuwarów. W tej plątaninie wód ludzie budowali osady początkowo tylko na wynioślejszych miejscach, stopniowo jednak przesuwali

    Zabudowa Bochni

    Bochnia wyrosła na soli. Geologiczne ukształtowanie terenu, na którym powstała niewielka początkowo osada, sprawiło, że przemysł solny stał się siłą napędową miasta. Pierwsza historyczna wzmianka o osadzie o nazwie „Bochnia” pojawia się w dokumencie patriarchy jerozolimskiego Monachusa, który w 1198 roku potwierdził, że rycerz Mikora Gryfita w latach ok. 1163–1175 uposażył w „sal de Bochegna”

    MAŁOPOLSKI INSTYTUT KULTURY W KRAKOWIE, ul. 28 lipca 1943 17c, 30-233 Kraków, tel.: +48 12 422 18 84, 631 30 70, 631 31 75, NIP: 675 000 44 88 | Projekt i wykonanie | Polityka prywatności